Biegunka to uciążliwe zaburzenie funkcji jelit, które może być spowodowane różnymi czynnikami, takimi jak: zatrucia pokarmowe, przyczyny o podłożu psychologicznym czy hormonalnym. Najczęściej postępuje gwałtownie i zaskakuje nas w najmniej odpowiednim momencie. U dzieci rozwija się znacznie szybciej, co może spowodować niebezpieczne odwodnienie organizmu. Tak więc, aby sprawnie poradzić sobie z narastającym problemem i nie dać się wykluczyć z codziennych zajęć, należy poznać źródło dolegliwości i szybko jej przeciwdziałać.
Biegunka biegunce nierówna
Najczęstszą przyczyną biegunki są zakażenia bakteryjne, wirusowe lub pasożytnicze. Przyczyną zachorowania bywa też nieprzestrzeganie zasad higieny osobistej, ale też spożycie skażonej żywności lub wody.
Zakażenie powoduje m.in. zaburzenie procesów wchłaniania i wydzielania w przewodzie pokarmowym lub uszkodzenie komórek błony śluzowej jelit. W efekcie pojawiają się nudności, wymioty, bóle brzucha, uczucie rozbicia, osłabienie, niekiedy też gorączka. Najważniejszym objawem biegunki jest jednak oddawanie rzadkich, płynnych lub półpłynnych stolców, co najmniej cztery razy na dobę. Niezależnie od źródła zakażenia najważniejsze jest szybkie przeciwdziałanie postępowi choroby, poprzez podanie preparatów antybiegunkowych (np. Tasectan).
Najczęstsze rodzaje biegunek
Biegunka wywołana przez wirusy (rotawirusy, astrowirusy, norowirusy czy adenowirusy) nazywana jest często grypą jelitową lub żołądkową. Zakażenie następuje zwykle drogą pokarmową.
Biegunka wywołana przez bakterie (np. Salmonelli, Campylobacter jejuni, Escherichii coli), podobnie jak wirusowa objawia się bólami brzucha, nudnościami i/lub wymiotami. Do zakażenia dochodzi przez zjedzenie produktu zawierającego bakterie albo toksyny bakteryjne. Częstym powodem zachorowania jest nieprzestrzeganie higieny.
Biegunka wywołana przez pasożyty (głównie lamblia, pełzak czerwonki, glista ludzka czy tasiemiec) może być wynikiem spożycia zakażonych surowych warzyw, owoców, mięsa czy mleka. Chorobie tej towarzyszą inne objawy, takie jak wysoka temperatura ciała oraz wymioty.
Biegunka wywołana przez stres spowodowania jest przyspieszeniem pasażu jelitowego wskutek silnych emocji. Rozregulowanie funkcjonowania układu autonomicznego pod wpływem hormonów stresu – kortyzolu, adrenaliny i noradrenaliny, może skutkować rozwolnieniem.
Biegunka wywołana przez alergię pokarmową stanowi reakcję układu immunologicznego na produkty nieprzyswajalne przez organizm. Odróżnić ją można od wyżej opisanych typów występowaniem innych objawów uczulenia, np. wysypki skórnej.
Biegunka wywołana przez nadwrażliwość jelit może pojawić się godzinę do dwóch po zadziałaniu czynników drażniących, np. po spożyciu zbyt zimnego lub zbyt gorącego posiłku. Jest to jednorazowe wypróżnienie, któremu nie towarzyszy ból brzucha ani nudności.
Biegunka wywołana przez leki występuje najczęściej po dłuższej kuracji antybiotykami i dochodzi do niej wskutek zachwiania równowagi flory bakteryjnej jelit i nadmiernego namnażania bakterii chorobotwórczych, które w dużej ilości są w stanie wywołać objawy chorobowe. Towarzyszy jej gorączka, a także silne, kurczowe bóle brzucha.
Biegunka i nadczynność tarczycy. To zaburzenie hormonalne objawia się m.in. szybką przemianą materii, która może prowadzić do częstego oddawania stolca.
Jak leczyć biegunkę?
W zależności od typu biegunki jej przebieg jest nieco inny. Jednak niezależnie od jej rodzaju należy zawsze reagować szybko i starać się przeciwdziałać rozwojowi choroby. Największymi zagrożeniami, które towarzyszą tej dolegliwości, są utrata wody oraz zaburzenia gospodarki elektrolitowej. Należy więc zadbać o lekką dietę, a przede wszystkim nawadniać się i wspomóc działaniem preparatów antybiegunkowych (np. Tasectan).
Biegunka u dziecka
Utrzymujące się rozwolnienie u niemowląt i małych dzieci powinno skłonić do jak najszybszej reakcji. Biegunka potrafi być nieprzewidywalna w skutkach, dlatego lepiej nie czekać, aż minie sama i jak najszybciej zastosować preparaty hamujące rozwolnienie.
W przypadku najmłodszych, kluczowy jest wybór bezpiecznego środka, neutralnego w smaku i szybko przywracającego naturalne funkcjonowanie jelit. W tym przypadku dobrym przykładem jest Tasectan, który można stosować już u niemowląt od 3 m-ca życia. Posiada on unikalny, potrójny mechanizm działania – "NEO", który neutralizuje białka odpowiedzialne za powstawanie stanu zapalnego, eliminuje toksyny i patogeny, a także ochrania śluzówkę jelit przez tworzenie na niej specjalnej powłoki. Preparat przywraca naturalne funkcjonowanie przewodu pokarmowego już po 12 godzinach od zastosowania. Dostępny jest w formie saszetek dla dzieci i kapsułek dla dorosłych.
Więcej informacji na stronie marki Tasectan.